Komunikacja miejska w Londynie - Przewodnik po Londyńskim Metrze i Transporcie
Sieć London Underground, powszechnie nazywana „the Tube”, to niezawodny środek transportu zarówno w obrębie centralnego Londynu, jak i poza nim. Metro w Londynie podzielone jest na dziewięć stref. Strefa 1 obejmuje ścisłe centrum miasta.
Sieć londyńskiego metra składa się z 11 linii.
Cena przejazdu zależy od pokonanego dystansu, pory dnia oraz rodzaju biletu lub metody płatności.
Czy istnieje mapa metra w Londynie?
Tak – i to nie byle jaka! Zaprojektowana w 1933 roku przez Harry’ego Becka, mapa metra londyńskiego to klasyk designu XX wieku. Jest nie tylko estetyczna, ale przede wszystkim bardzo praktyczna – jasno pokazuje kierunki, w których poruszają się pociągi (na północ, południe, wschód lub zachód), a wszystkie przesiadki są wyraźnie zaznaczone.
Bezpłatne mapy komunikacji miejskiej w Londynie – w tym metra – można pobrać w wersji elektronicznej lub odebrać w punktach informacji turystycznej.
Czy są dostępne darmowe mapy i przewodniki po metrze w Londynie?
Transport for London (TFL) udostępnia bezpłatne mapy i przewodniki, które ułatwiają poruszanie się po mieście. Mapę metra można odebrać od razu po przyjeździe, na dowolnej stacji metra. Informacje turystyczne znajdują się m.in. na stacjach Victoria, Piccadilly Circus oraz King’s Cross & St Pancras. Wszystkie materiały dostępne są również online.
Przydatne wskazówki dla podróżujących metrem w Londynie
Oto kilka praktycznych rad, które sprawią, że Twoja podróż metrem będzie przyjemniejsza i bardziej komfortowa:
Unikaj godzin szczytu, czyli poranków (7:00–8:45) i popołudni (16:30–18:45) w dni powszednie. Pociągi kursują często, więc nie trzeba się spieszyć – zawsze przyjedzie kolejny.
Sprawdzaj kierunek jazdy na wyświetlaczu z przodu pociągu. Na schodach ruchomych stój po prawej stronie. Zawsze pozwól pasażerom wysiąść przed wejściem do wagonu. W środku przesuwaj się w głąb, aby nie blokować drzwi. Stój za żółtą linią na peronie i wchodź do wagonów tam, gdzie peron jest podwyższony – to ułatwi wsiadanie z walizką. Ustępuj miejsca osobom starszym, chorym, w ciąży lub z małymi dziećmi. Jeśli stoisz, trzymaj się poręczy. I pamiętaj: „Mind the gap!” – czyli uważaj na przerwę między pociągiem a peronem.
Warto pobrać aplikację TfL Go, aby śledzić rozkłady jazdy na żywo i zaplanować podróż. Pomoc uzyskasz także w punktach TfL Visitor Centres. Osobiście korzystam z Google Maps, ale jedną z lepszych aplikacji jest zdecydowanie Citymapper – aplikacja do planowania podróży po Londynie. Uwzględnia czasy przejazdów, przesiadki i opóźnienia.
Godziny otwarcia londyńskiego metra
Metro w Londynie zaczyna kursować zazwyczaj od godziny 5:00 od poniedziałku do soboty. W niedziele godziny są nieco skrócone. Pociągi przeważnie jeżdżą do około północy. Na wybranych liniach działa również Night Tube – czyli metro nocne – dostępne w piątki i soboty, co pozwala na bezproblemowy powrót z wieczornych wyjść.
Dostępność metra dla osób z ograniczoną mobilnością
Dostęp do większości stacji metra prowadzi przez schody lub schody ruchome. Niektóre stacje oferują dostęp bez barier – z tzw. „step-free access”. Podczas wsiadania trzeba czasem pokonać różnicę poziomów sięgającą do 20 cm. Wszystkie 41 stacji linii Elizabeth mają zapewniony dostęp bezpośredni z ulicy na peron. Pobierz darmową mapę dostępności lub sprawdź przewodniki na stronie TfL.
Skąd wzięła się nazwa „the Tube”?
Metro londyńskie zawdzięcza swoją potoczną nazwę „the Tube” cylindrycznemu kształtowi tuneli. System otwarto w 1863 roku – to jedno z najstarszych metra na świecie. Gdy w 1900 roku otwarto linię Central Line, nazwano ją „Twopenny Tube” – nawiązując do ceny biletu. Określenie „Tube” przyjęło się i przetrwało do dziś.
Alternatywy dla metra – autobus, DLR, Overground
Poza metrem Londyn oferuje rozbudowaną sieć autobusową, idealną na krótkie przejazdy i zwiedzanie miasta z poziomu ulicy. Bilet autobusowy kosztuje tylko £1.75. Do tego dochodzą pociągi DLR (Docklands Light Railway), London Overground, linia Elizabeth oraz połączenia National Rail.
Najtańsze sposoby płatności za przejazdy
Najkorzystniejsze ceny oferuje karta Oyster lub płatność kartą zbliżeniową. Karta Visitor Oyster to ekonomiczniejsza wersja standardowej karty i można ją zamówić do domu jeszcze przed podróżą. Jeśli używasz zagranicznej karty płatniczej, upewnij się u swojego banku, że nie będą naliczane dodatkowe opłaty.
Strefy komunikacyjne w Londynie
Cały system transportu publicznego w Londynie podzielony jest na dziewięć stref. Strefa 1 obejmuje centrum, a strefy 6–9 to obrzeża miasta. Cena przejazdu zależy m.in. od tego, przez ile stref się przemieszczasz.
Nowoczesna linia Elizabeth
Linia Elizabeth łączy lotnisko Heathrow i Reading z Shenfield oraz Abbey Wood, przejeżdżając przez strategiczne punkty Londynu, takie jak Paddington, Liverpool Street czy Canary Wharf. Nowoczesna, szybka i w pełni dostępna.
Ceny przejazdów metrem w Londynie
Aby płacić mniej, wybierz kartę Oyster, Visitor Oyster, Travelcard lub kartę zbliżeniową. Dla dzieci, studentów i seniorów dostępne są zniżki. Jeśli chcesz zwiedzać najważniejsze atrakcje i sporo się przemieszczać, rozważ zakup London Pass – może się opłacać.
Więcej informacji i planowanie podróży
Więcej szczegółów, ceny biletów i planowanie trasy znajdziesz na stronie Transport for London (TFL) lub w aplikacji TfL Go. Skorzystaj też z ich wyszukiwarki podróży – Journey Planner – by znaleźć najlepsze połączenia i stacje docelowe.
